در گذشته قبل دستگاه های اکسیژن ساز از کپسول سیلندرهای سنگین استیل یا آلومینیومی به عنوان یک منبع اکسیژن خالص استفاده می شد. پس از اختراع دستگاه های اکسیژن ساز همه چیز تغییر یافت. دستگاه های اکسیژن ساز مانند کپسول سیلندر آلومینیومی قدیمی اکسیژن ذخیره نمی کردند. بلکه اکسیژن را به صورت مداوم تولید و توزیع می نمودند. دستگاه های اکسیژن ساز به طور مداوم هوا را که به طور طبیعی حاوی21٪ اکسیژن می باشد به داخل می کشد، و نیتروژن را از آن حذف می نماید. هوای به دست آمده، 95.5 درصد اکسیژن خالص است. در واقع، اکسیژن سازها اکسیژنی تولید می کنند که به طور کلی بین 87 تا 95 درصد خالص می باشد. هرچه لیتر خروجی بالاتر تنظیم گردد، خلوص اکسیژن کمتر است. در استفاده پزشکی از اکسیژن نیاز به خلوص بالاتر از 85 درصد می باشد.

از سال2000  تاکنون، دستگاه های اکسیژن ساز قابل حمل گرین لایفز ارائه شده اند. دستگاه های اکسیژن ساز قابل حمل با 5 لیتر در دقیقه LPM جریان پیوسته اکسیژن، با بالاترین پالس جریان در اختیار کاربر قرار می دهد و یا مصرف برق را کاهش می دهد.

دستگاه های قابل حمل اکسیژن ساز می تواند برای استفاده سرپایی و یا برای استفاده دور از برق و یا برای سفر با هواپیما به یک منبع تغذیه وصل باشد. دستگاه های اکسیژن ساز قابل حمل برای استفاده در خطوط هوایی تجاری تایید FAA شده است.